24 października 2018 r. Prywatna Szkoła Podstawowa nr 95 im. Jeana Monneta otrzymała Warszawską Nagrodę Wychowawczą im. Janusza Korczaka. W gronie finalistów konkursu znalazło się Prywatne Liceum Ogólnokształcące nr 32 im. Jeana Monneta oraz Międzynarodowe Przedszkole Misia Paddingtona. Można formalnie utworzyć samorząd w szkole i być zaprzeczeniem szkoły korczakowskiej. Można mieć tysiąc wspaniałych programów wychowawczych zapisanych w dziennikach lekcyjnych i statutach, i być bardzo kiepską szkołą.
Wychowanie dziecka to codzienne niuanse relacji międzyludzkich, permanentny proces; wymagający od nauczyciela wiedzy, umiejętności i cech trudnych do pogodzenia. Trzeba być wyjątkowo wrażliwym i wyjątkowo odpornym. Nauczyciel powinien skoncentrować się wyłącznie na uczniu. Zamiast oczekiwania pochwał, powinien szukać potwierdzeń własnej efektywności zawodowej w jego rozwoju.
Uczeń i jego progres jest wyłączną, najważniejszą nagrodą dla nauczyciela. Najważniejsze jest to, że ja-nauczyciel widzę, jak uczeń, również dzięki moim działaniom, przełamuje kolejne bariery – intelektualne, emocjonalne, społeczne. Rośnie, staje się pełniejszym człowiekiem. Rozwija w sposób zaskakująco spektakularny swoje pasje, staje się ekspertem w wybranych przez siebie dziedzinach. Dzięki temu i ja-nauczyciel rosnę, staję się pełniejszym człowiekiem. To daje mi ogromną radość i satysfakcję. Szukam więc coraz bardziej nietypowych, efektywnych metod pracy z uczniem. Staję się badaczem procesu uczenia się.
Więcej – nauczycielstwo jest moją drogą do samopoznania, do zrozumienia kondycji człowieka. Jest pasjonującą, humanistyczną podróżą przez życie. To jest moja nagroda. Uczeń rośnie! Rośniemy razem! Wszystko inne jest mniej ważne. Na tym właśnie moim zdaniem polega korczakowski model nauczyciela. I dlatego jest wciąż i wciąż awangardowy, i trudno osiągalny. W tym modelu potrzebna jest głęboka wiedza, empatia, predyspozycje intelektualne, zdolności aktorskie, ale przede wszystkim pogłębiona wrażliwość humanistyczno-filozoficzna. O to ostatnie jest najtrudniej, dlatego bardzo się cieszę, że w naszej szkole są nauczyciele, którzy prezentują ten model.
Dodatkowo od początku naszej przygody z programami IB widzimy zbieżność ich filozofii z myślą Janusza Korczaka. W programach IB to uczeń jest podmiotem procesu edukacyjnego, zobowiązanym do holistycznego rozwoju i wzmacniania 10 cech osobowości z Profilu Ucznia IB: wszechstronny, komunikujący się, otwarty, badający, refleksyjny, podejmujący ryzyko, kierujący się zasadami, myślący, opiekuńczy, dbający o równowagę. Program IB kładzie duży nacisk na umiejętności samodzielnej pracy oraz rozwijanie pasji badawczej.
We wrześniu 2012 r. nasze koordynatorki PYP i MYP wystąpiły na międzynarodowej konferencji korczakowskiej: „Edukacja alternatywna – dylematy teorii i praktyki” z referatem na temat: „Podmiotowość dziecka w procesie nauczania. Porównanie myśli pedagogicznej Janusza Korczaka z filozofią IBO”. W październiku 2012 r. nasza koordynatorka PYP wystąpiła ze swoją prezentacją na temat Janusza Korczaka na konferencji w Hadze zorganizowanej przez IBO. Kilka lat wcześniej na konferencji IBO w Marrakeszu brytyjski mówca wyświetlił na ekranie zdjęcie Wojciecha Pszoniaka z filmu „Korczak” Andrzeja Wajdy i wzruszająco opowiadał o tym największym polskim Nauczycielu, Wychowawcy, Przyjacielu Dzieci.
Hanna Buśkiewicz-Piskorska
POL
CAN